sunshine : EVEN STILSTAAN ...

****************

Sterk zijn houdt in dat je VREUGDE schept in wie je bent, MET AL JE GEBREKEN

(uit het boekje: De inspirerende wijsheid van Sterke Vrouwen)

****************

"Celebrate the happiness that friends are always giving, make every day a holiday, and celebrate just living!" ~By Amanda Bradley~

07 juli 2011

Geboorte 1ste kleinzoon T.

Het meest gewaardeerde geschenk is een lach, een knuffel en de vier woorden 'ik hou van jou'. (Hein Pragt)

Even stilstaan ...

Laat de klok van mijn leven even stilstaan, zodat ik alles even kan vergeten om daarna weer verder te kunnen gaan... Let my mind wake up in some better place, so that just for a moment there are no troubles I have to face... Laat me heel even iets anders zijn, Tover me in een wereld vrij van alle pijn... Let me dream of a simple world without a single confusing thing, where everybody is equal and there's nobody who wants to be king...

Waardoor ik aan mijn blogje begon ...

Begin oktober 2005 vertrok ik, nog nietsvermoedend, naar Barcelona met mijn zus M. en haar vriendin H. We hebben er een paar zeer toffe, zorgeloze dagen beleefd... Daar, in Barcelona, merkte ik voor 't eerst iets hards in mijn rechterborst - 't deed geen pijn maar 't voelde vervelend-knagend aan.

Opnieuw thuis, onmiddellijk afspraak gemaakt voor mammografie en echografie en tussendoor nog even naar Rome gereisd met onze Italiëvrienden. De onrust knaagde daar de ganse tijd... Ik voelde onmiddellijk dat het niet goed was... Op 4 november, de dag na onze thuiskomst, viel bij de radiologe de eerste keer het gevreesde woord: mogelijks Borstkanker...

De onderzoeken volgden elkaar op: MRI-scan, cytologische en histologische punctie biopsie. Bij aanvang was er sprake dat ik beide borsten zou verliezen maar bij beoordeling van alle onderzoeken in de borstkliniek besloot men dat ik 1 borst kon behouden... Er werd een botscann uitgevoerd; echo van de lever en het bekken; longfoto, etc...maar er werden verder geen uitzaaiingen gevonden.

Door een samenloop van omstandigheden was er een zeer lange ('moordende') wachttijd om geopereerd te worden en op dat moment was ik op zoek naar zeer veel informatie op het internet. Dat was mijn manier om er mee om te gaan... Zo ontdekte ik de website www.borstkanker.net en ook het 'bloggen'. Ik had op dat moment een enorme behoefte om dingen van me af te schrijven. Zo kon ik die veel té lange wachttijd overbruggen...

Op 21 december '05 onderging ik een borstamputatie met onmiddellijke reconstructie (diep flap) en verwijdering van de Sentinelklier. Op 28 december volgde nog een operatie (okseluitruiming):verwijdering van nog eens 13 lymfeklieren wegens aantasting van de Sentinelklier.

Na een maand van 'herstel' startte op 23 januari '06 de behandeling met chemotherapie (FEC). De laatste kuur was op 16 mei '06. Gedurende de ganse chemoperiode ben ik behoorlijk ziek geweest maar een mens is sterker dan hij denkt... De 2de week na de 1ste chemokuur was ik al kaal (11/02/06)en zette voor het eerst een pruik op. Een emotioneel ingrijpend moment... Na de chemotherapie ben ik in juni '06 gestart met hormoontherapie, meerbepaald met Arimidex. Dit zijn medicijnen die de hormoonproductie beïnvloeden via enzymen (aromataseremmers) Dat is een behandeling bij hormoongevoelige tumoren (alhoewel bij mij de tumor maar 40/60 hormoongevoelig was...).

Een blij moment in deze ganse periode: op 1 juli '06 begon mijn haar terug te groeien :D en een superblij moment... op 6 juli '06 werd ons 1ste kleindochtertje RUNE geboren. Toen er in november '05 borstkanker werd vastgesteld kregen we ongeveer tegelijkertijd de heuglijke melding dat onze dochter K. zwanger was! Dit kleine mensje-in-wording was mijn lichtpuntje gedurende die moeilijke periode. Het verlangen naar dit mensje was groter dan de vrees voor het kankermonster. Ik probeerde in die periode zo positief mogelijk te zijn... RUNE je zal altijd heel speciaal blijven voor mij!

En het verhaal stopt echter niet ...

In augustus 2008 ontdek ik zelf opnieuw een tumor in mijn rechter oksel. Die bevindt zich vlak naast mijn gereconstrueerde borst en op 1 cm. van de naad van de vorige okseluitruiming. Op 10 september wordt mijn vermoeden bevestigd: kwaadaardig. Op 17 sept. 2008 wordt de tumorale nodule verwijderd samen met nog eens 9 lymfeklieren en na onderzoek vd tumor in het labo krijg ik het volgende te horen: zwak hormoongevoelig maar deze keer WEL herceptinegevoelig. (Een totaal andere vorm van borstkanker dan vorige keer...) Het Neu oncogen was positief (+++) en een bijkomende FISH analyse bevestigde high level amplificatie van het Neu of HER-2 oncogen. Er wordt als behandeling Herceptine in combinatie met chemotherapie voorgesteld. 6x Taxotere om de 3 weken en om de 3 weken het antilichaam Herceptin gedurende 1 jaar. Eerst wordt er nog een port-a-cath (een poortcatheter) geplaatst en de therapie kan starten op 8 oktober 2008. (We zijn dus vertrokken voor een jaarlang behandeling...) Na de chemotherapie volgt nog radiotherapie. 25 beurten - dagelijks vanaf eind februari.

Mijn gezin ...

Ik ben gehuwd met M. sinds 1 maart 1975 en we hebben 2 prachtkinderen. 'k Ben ontzettend trots op hen. K. is gehuwd met V. en zij kregen samen een dochtertje 'R' op 06 juli 2006. Ons eerste kleinkind dus... Op 9 augustus 2008 werd er een 2de dochtertje geboren: 'N'. Ondertussen zijn het al 2 schattige kleuters... Onze zoon H. is gehuwd met K. uit Pittsburgh en samen kregen zij op 7 juli 2011 een wolk van een zoon 'T.' Hierboven een foto van toen mijn beide kinderen nog klein waren - met onze boxer 'Ypoliet'.

581349_10100218366623562_23104892_40686791_1444195102_n.jpg

Contacteer me

All images on this blog are believed to be public domain. They are gathered from all over the net and there is no copyright on these pictures as far as I am concerned. If there is a picture on this site that has copyright, then the owner of the copyright can post a reaction and I will remove the picture from this blog.

Carpe Diem

Een jaar is als een appelboom, Je plukt er één, wel elke dag. In elke appel schuilt een droom die hopelijk uitkomen mag…. Elke vrucht draagt ook een pit, de ene hard, de and’re zacht. Maar daar is ‘t, waar de kern in zit Dus slik maar door, ’t geeft moed en kracht…. “ Carpe diem”, één met een keer. In zon, door regen, een heel jaar door. En na een mand vol oogst, staat weer een nieuwe boomgaard dromen klaar….

Een sterke vrouw ...

Ze heeft hoogtevrees, maar klimt toch. Ze weet namelijk dat de reis haar moed en vaardigheid zal geven en dat het uitzicht boven op de top haar ziel zal vullen. (uit De Inspirerende wijsheid van STERKE VROUWEN - Helene Lerner)

Ik wens je mensen om je heen die met jou liefhebben, die met durf en fantasie vreugde toveren uit de eenvoudige dingen van elke dag. Die je steeds weer op weg zetten, die je laten geloven in kleine stapjes, iedere dag opnieuw.